ข้อมูลส่วนตัว

ชื่อ โสรญา พันธ์จันทร์

ข้อมูลในรูปแบบ Pdf คลิก ข้อมูลส่วนตัว.pdf

ชีวิตในวัยเด็ก

        ฉันเกิดที่จังหวัดสุรินทร์ ครอบครัวของฉันเป็นครอบครัวใหญ่ ประกอบไปด้วยคุณปู่-คุณย่า คุณป้า-คุณลุงและพี่ๆน้องๆอีกหลายคน ครอบครัวของฉันมีอาชีพรับราชการครูเกือบทุกคน เริ่มต้นที่คุณปู่ที่เป็นครูใหญ่ ตั้งแต่ปี พ.ศ.2456 คุณปู่และคุณย่าฉันเป็นคนใจดีมากๆ มีความรักความเมตตาให้กับหลานๆทุกคน คุณย่าของฉันเป็นคนที่ทำขนมไทยอร่อย เช่น ขนมตะโก้ ขนมชั้น ขนมทองม้วน ข้าวเหนียวสังขยา ฉันได้รับความรู้ฉันจากคุณย่ามามากในการทำขนมไทย  ฉันจึงมีฝีมือในการทำขนมไทยไม่แพ้คุณย่า  ฉันได้รับการอบรมและเลี้ยงดูมาด้วยความรักความอบอุ่นจากครอบครัว  ทำให้ฉันเป็นเด็กที่ร่าเริงและชอบร้องเพลง ฉันมีความสุขมากในวัยเด็ก

                                          

ชีวิตในวัยเรียน

        ฉันเริ่มเรียน ป.1- ป.6 ที่โรงเรียนบ้านสว่าง จ.สุรินทร์ เป็นโรงเรียนที่อยู่ในชนบท ซึ่งคุณแม่ของฉันเป็นครูประจำชั้น ฉันมีความรู้สึกว่าขณะที่ฉันอยู่ในห้องเรียน คุณแม่ของฉันไม่ได้ให้สิทธิพิเศษกว่าเพื่อนๆเลยแม้แต่นิดเดียว บ่อยครั้งที่ฉันถูกแม่ทำโทษเนื่องจากเขียนหนังสือไม่ถูกและไม่สวย อีกทั้งยังอ่านไม่คล่อง  พอโตขึ้นฉันจึงเข้าใจที่ “แม่” ฉันปฏิบัติต่อฉัน เพราะอยากให้ฉันเป็นคนที่ใฝ่รู้ ใฝ่เรียน ฉันภูมิใจมากๆที่แม่ของฉันเป็นครูที่มีจิตใจเมตตา

        ในระดับชั้นมัธยมศึกษา ฉันได้มาเรียนในโรงเรียนประจำอำเภอคือ โรงเรียนศีขรภูมิพิสัย จ.สุรินทร์ ชีวิตในวัยเรียนมัธยมศึกษามีทั้งความสุขและความทุกข์คละเคล้ากันไป เพราะมีปัจจัยหลายๆเรื่องเข้ามากระทบความรู้สึกที่อ่อนไหวได้ง่ายในชีวิตวัยรุ่นของฉัน เช่น ความรัก การเรียน การทำกิจกรรมในโรงเรียน  การแอบปลื้มคุณครูผู้สอนวิชาคณิตศาสตร์  ฯลฯ

        แต่สิ่งที่ฉันภาคภูมิใจในช่วงเรียนมัธยมศึกษามากที่สุด คือ การสอบในวิชาภาษาไทย ฉันจะเป็นคนที่มีคะแนนสูงสุดในระดับสายชั้นเสมอๆฉันได้ของขวัญจากคุณครูประจำวิชาภาษาไทยทุกภาคเรียน  เพราะฉะนั้น ฉันจึงรัก “วิชาภาษาไทย” มาตั้งแต่เป็นเด็กนักเรียน

        ในระดับอุดมศึกษา ฉันสอบเอ็นทรานท์ ได้ที่มหาวิทยาลัยสารคาม วิชาเอกภาษาไทย ซึ่งฉันดีใจมากๆ แต่ฉันก็ไม่ได้เรียน เนื่องจากผู้ปกครองฉันเห็นว่า สถานที่เรียนห่างไกลจากที่บ้านไม่มีใครดูแล ฉันจึงไปสอบเข้าที่สถาบันราชภัฎสุรินทร์ วิชาเอกที่เลือกก็เป็นวิชาเอก “ภาษาไทย” เช่นเดิม ฉันได้รับประสบการณ์ความเป็นครูมากมายจากครูที่นั่น คุณครูทุกท่านสอนดีมากๆ ส่งผลให้ฉันได้นำประสบการณ์ที่ได้รับมาใช้ในการทำงานจนถึงทุกวันนี้

ชีวิตการทำงาน

        ฉันเริ่มเป็นครูสอนนักเรียนตั้งแต่ปี พ.ศ. 2542 มาถึงวันนี้เป็นเวลา    14 ปี ในตำแหน่ง “ครูภาษาไทย” ฉันรู้สึกภาคภูมิใจต่ออาชีพของฉันมากๆ ฉันมีความสุขที่ได้ถ่ายทอดความรู้ให้กับเด็กๆ ฉันมีความสุขที่ได้สอนให้เขาเป็นคนดีมีคุณธรรม ทุกๆครั้งที่ฉันได้รับรางวัล “ครูผู้สอนดีเด่น” ในระดับชั้นม.ต้น  ได้รับรางวัลจากการส่งนักเรียนเข้าร่วมแข่งขันทักษะวิชาการในระดับภาคตะวันออกเฉียงเหนือ ฉันก็ไม่เคยหยิ่งทะนงในรางวัลที่ได้ ฉันยังเป็นครูที่มีความเอื้อเฟื้อต่อครูภาษาไทยอื่นๆเสมอ ได้เผยแพร่ความรู้ความสามารถด้านที่ตนเองรักและถนัด ฉันจึงมีความสุขต่อการเป็นครู “ภาษาไทย” อย่างมาก

       

ชีวิตครอบครัว

        ฉันแต่งงานกับครูผู้ชายคนหนึ่ง...ที่มีความตรงกันข้ามกับฉันอย่างพิสูจน์ได้ด้วยสายตา....ฉันเป็นคนขาวจั๊ว แต่เขาเป็นคนดำปื๊ด(หัวเราะ)  เขาเป็นคนที่มีความรับผิดชอบต่อครอบครัว  มีความรักให้กับฉันและลูกๆ อย่างเสมอต้นเสมอปลาย มีความรับผิดชอบต่อหน้าที่การงานของเขาแทบไม่บกพร่อง เขาได้รับความเคารพนับถือจากคณะครู  แม้ว่าเขาจะเป็นผู้อำนวยการโรงเรียนที่มีอายุน้อยกว่าคณะครู แต่ก็ไม่มีปัญหาการบริหารงานเลย

        ลูกสาวทั้งสองคนก็เป็นเด็กที่น่ารักและเรียนเก่ง  ครอบครัวของฉันจึงเป็นครอบครัวที่อบอวลไปด้วยความรักและความสุขคะ...

ความวาดหวัง......ของฉัน

        ...ฉันอยากมี “ห้องสมุด” เพื่อบริการให้กับคนรักหนังสือและรักการอ่านในตอนนี้ฉันมีหนังสือมากมาย สักวันหนึ่งฉันจึงหวังว่า.... ฉันจะสร้างห้องสมุด  ในบริเวณบ้านของฉัน  เป็นเรือนไทยเล็กๆมีระเบียงหรือนอกชานไว้นั่งรับลมเย็นๆ  จัดสวนหย่อมสวยๆ ปลูกต้นไม้ดอกไม้สีสันสดใส ติดแอร์เย็นๆ มีมุมกาแฟหอมกรุ่น ไว้บริการฟรีให้กับผู้คนที่มีความชอบเหมือนอย่างฉัน

        ฉันเชื่อมั่นว่า.....ความวาดหวังของฉันจะต้องเป็นจริงในสักวันหนึ่ง.....

                                ........ฉันจะสร้างความฝันของฉันให้เป็นจริงให้ได้.........